Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie, oraz akceptujesz regulamin. OK, rozumiem
Schemat budowy kominka:
Umiejscowienie kominka – uwagi ogólne
Kominek powinien znajdować się przy ścianie leżącej naprzeciw okna lub drzwi i jak najdalej od nich. Unikniemy wówczas zakłóceń w spalaniu spowodowanych przeciągami. Zakłócenia takie mogą być jedną z przyczyn dymienia. O najkorzystniejsze umiejscowienie łatwo, jeżeli kominek projektujemy przy budowie domu. Pamiętajmy tylko, że musimy go podłączyć do przewodu dymowego w kominie oraz oprzeć na solidnym fundamencie lub wytrzymałej konstrukcji stropu.
Ze względu na znaczny ciężar kominków fundament lub strop, na którym zostanie wybudowany musi mieć dostateczną wytrzymałość. Kominek nie jest sprzętem, który może znaleźć się w dowolnym miejscu domu. Jego położenie jest ściśle związane z usytuowaniem przewodu kominowego, który odprowadza spaliny z paleniska. Odległość między kominem a paleniskiem musi być jak najmniejsza po to, aby na przewodzie kominowym było jak najmniej zagięć.
Umiejscowienie kominka powinno być dostosowane do kształtu pomieszczenia. Zawsze należy pamiętać, że kominek jest elementem szczególnym, który skupia na sobie uwagę. Warto, więc zastanowić się nad jego wyborem i usytuowaniem, a w razie wątpliwości zasięgnąć porady osób kompetentnych. Zadbajmy też o to, żeby siedząc przed kominkiem, mieć przed oczami spokojne płaszczyzny. Jeśli chcemy zasiadać przy kominku w miejscu zacisznym i kameralnym, najlepiej wybrać projekt, w którym wydzielono przestrzeń dla kominka i jego otoczenia.
Warunki instalacji kominka i bezpieczeństwo
Przed montażem, prosimy bezwzględnie zapoznać się z polskimi normami budowlanymi. Nasza odpowiedzialność ogranicza się jedynie do dostawy paleniska.
Instalacja musi być wykonana przez fachowca lub osobę wykwalifikowaną. Właściwe działanie kominka zależy od jego instalacji dokonanej zgodnie z zasadami sztuki i bezwarunkowego przestrzegania obowiązujących norm i przepisów prawnych oraz instrukcji instalacji i użytkowania.
1. Rodzaj podmurowania.Wskazówki montażowe
Wentylacja.Przykład prawidłowego montażu kominka
1. Montaż wkładu rozpoczyna się od przygotowania otworu w kominie, do którego podłączona zostanie rura odprowadzająca dym z kominka. Jeżeli w domu będzie zainstalowany system dystrybucji gorącego powietrza do pomieszczeń na wyższej kondygnacji, należy również przygotować otwory, przez które poprowadzone będą rury rozprowadzające ogrzane powietrze.
2. Następny etap to ustawienie podstawy obudowy kominka oraz wyłożenie ścian za wkładem warstwą izolacyjną – ognioodporną wełną mineralną z ekranem aluminiowym. Warstwa izolacyjna musi być dobrze przymocowana do ścian oraz elementów obudowy (np. specjalną zaprawą, śrubami lub gwoździami do betonu, dodatkowo złącza wełny powinny być zaklejone taśma aluminiową). Bardzo istotne jest zachowanie minimalnych odległości między ściankami wkładu a zaizolowanymi elementami obudowy kominka oraz ściankami wkładu a zaizolowanymi ściankami pomieszczenia (minimum 5 cm po bokach i z tyłu wkładu. Dla lepszego opływu wkładu przez zimne powietrze odległości te mogą być zwiększone.)
3. Po ustawieniu wkładu montowane są kolejne elementy obudowy kominka. Wszystkie elementy kamienne łączy się na zaprawę. W przypadku, gdy mamy gotową zabudowę i łączenie występuje w kilku punktach, kleimy ją spoiwem żaroodpornym z włóknami sizalu dla ujednolicenia złącza.
4. Następnie instalowana jest rura łącząca wkład z przewodem kominowym oraz rury rozprowadzające ciepłe powietrze do innych pomieszczeń.
5. Kolejną czynnością jest zamontowanie ozdobnej belki, na przykład drewnianej lub kamiennej.
6. Jeszcze przed montażem okapu belki te są izolowane termicznie. Można do tego wykorzystać wełnę min. z ekranem aluminiowym lub beton komórkowy ewentualnie płyty izolacyjne super isol. Grubość min 5cm. W taki sam sposób należy podkleić (wyizolować listwę nad paleniskiem).
7. Następnie przystępuje się do montażu okapu nad kominkiem. Wewnątrz okapu znajdują się komora powietrza konwekcyjnego (tzw. Okap właściwy) i komora dekompresyjna.
8. Powinna być ona wyraźnie oddzielona od reszty okapu, ponieważ chroni strop przed działaniem gorącego powietrza.
9. Stelaż okapu wykonuje się z profili stalowych, do których przykręca się ognioodporne płyty gipsowo – kartonowe. W przypadku wykonywania okapu z płyt rydulitowych, które są gr. 1 cm nie trzeba wykonywać stelaża. Same tworzą konstrukcje. Wszystkie ściany okapu należy dokładnie zaizolować wełną mineralną z folią aluminiową.
10. W płytach wycina się otwory na kratki dekompresyjne (w komorze dekompresyjnej) oraz wentylacyjne (w komorze powietrza konwekcyjnego).
11. Kratka wentylacyjna zamiast w bocznej ścianie może być umieszczona w ścianie przedniej. Ważne jest, aby zachowana była wymagana powierzchnia wylotu powietrza konwekcyjnego (podana przez producenta wkładu). Po zamknięciu okapu ścianką frontową, należy odpowiednio go wykończyć. Można nałożyć tynk lub pomalować farbą. Po zamontowaniu kominka nie należy używać kominka przez około 2 tygodnie, aby wszystkie połączenia dobrze wyschły.
Kontrola przed pierwszym uruchomieniem Dla zapewnienia dobrego funkcjonowania przy naturalnym ciągu, należy sprawdzić czy wystarczające jest w pomieszczeniu, gdzie zainstalowane jest urządzenie, powietrze niezbędne do spalania. W budynkach wyposażonych w kontrolowaną wentylację mechaniczną, budynek znajduje się lekko w podciśnieniu i niezbędna jest instalacja ujęcia powietrza zewnętrznego, przekroju równego co najmniej 50 cm2.
Umieszczenie urządzenia. Wybieramy centralne miejsce budynku-lokalu, dla ułatwienia dobrego rozdziału ciepłego powietrza konwekcyjnego po pomieszczeniu głównym. Rozchodzenie się ciepłego powietrza konwekcyjnego do innych pomieszczeń odbywać się będzie za pomocą drzwi komunikacyjnych. Pomieszczenia te muszą być w podciśnieniu lub być wyposażone w kratki odpowietrzające, polepszające krążenie ciepłego powietrza.
Podłoga i ściany działowe. Upewnić się, czy nie składają się, ani nie są pokryte materiałami łatwopalnymi, bądź niszczącymi się pod wpływem ciepła (tapety, wykładziny, boazerie, lekkie przegrody z izolacją na bazie plastyku). W przeciwnym wypadku należy przewidzieć stosowne zabezpieczenie, jak na przykład płytę blaszaną.
Przewód przyłączeniowy musi być wykonany zgodnie z obowiązującymi wymogami. Urządzenie musi znajdować się jak najbliżej komina. Urządzenie zostanie połączone z przewodem spalinowym za pomocą rur spalinowych zgodnych z przepisami do spalania drewna.
Średnica rury nie może być mniejsza od wylotu spalin z urządzenia. Jeśli tak jest, redukcja musi być mniejsza o jedną średnicę od średnicy dyszy i znajdować się jak najdalej od połączenia z urządzeniem. Połączenie może odbywać się, bądź pionowo do przewodu wychodząc pod sufitem, bądź poziomo do przewodu wychodząc z podłogi. Połączenie kielichowe przewodu z urządzeniem powinno być szczelne.
Dla pomieszczeń wentylowanych mechanicznie szczelność zabezpiecza przed zasysaniem dymu poza przewód spalinowy. Przewód podłączeniowy, regulator ciągu muszą być widoczne, dostępne do czyszczenia.
Pod wylewką betonową w miejscu, gdzie ma stać kominek (a nawet po jego obrysie po 20 cm) nie powinna być położona izolacja cieplna, a to ze względu na jego ciężar, który waha się od około 400 kg do nawet 2000 kg. Dobrze jest również to miejsce dodatkowo zazbroić. Wybór pozostawiamy osobie wykwalifikowanej, która powinna wziąć pod uwagę ciężar paleniska jak i jego otoczenie (np.: marmur, cegła itp.)
2. Miejsce, na którym ma stać kominek można wyłożyć płytkami dla zwiększenia bezpieczeństwa – po obrysie kominka około 30 cm., jak również gdy będziemy chcieli zmienić zabudowę kominka lub go całkowicie rozebrać to miejsce to będzie wyglądało estetycznie.
3. Wkład lub kaseta są zamontowane na specjalnych nóżkach lub na wzmocnionej płycie. Konstrukcja stropu jest wzmocniona w zależności od potrzeb.
4. Odpowiednie wymiary obudowy kominkowej umożliwiają umieszczenie wkładu lub kasety w bezpiecznej odległości od podłoża.
5. Wykonanie zarówno wlotu powietrza konwekcyjnego, ja i wlotu powietrza do spalania (minimalna powierzchnia wlotu powietrza jest ściśle określona dla każdego typu urządzenia). Musi być doprowadzony dopływ powietrza z zewnątrz, powinna być możliwość zamykania tego przepływu, aby uniknąć strat ciepła w pomieszczeniu, gdy kominek jest nieużywany.
6. Zachowanie odpowiedniej przestrzeni między wkładem lub kasetą a obudową umożliwiającą ruch powietrza konwekcyjnego (minimum 5 cm).
7. Usunięcie wszystkich przedmiotów łatwopalnych oraz podlegających zniszczeniu pod wpływem temperatury. Izolację termiczną ścian i elementów obudowy należy wykonać z ognioodpornej wełny mineralnej z warstwą folii aluminiowej (izolacja Alu Fire Bats).
8. Przewód dymowy połączyć starannie z króćcem pod kątem 45o. W najnowszych modelach wkładów przewód dymowy jest wkładany do wnętrza urządzenia. Połączenie takie gwarantuje, że skropliny z komina będą spływać bezpośrednio do paleniska. Przewód dymowy powinien być podłączony do komina możliwie krótkim przewodem (rurą) o średnicy zgodnej ze średnicą króćca wylotu spalin
9. Okap wykonać z ognioodpornych materiałów (np. z profili stalowych, ognioodpornych płyt gipsowo-kartonowych z izolacją z wełny mineralnej).
10. Kratkę wylotu ciepłego powietrza umieścić na wysokości minimum 30 cm od sufitu. Sufit wokół kominka wykonać z ognioodpornych materiałów.
11. Komora dekompresyjna znajduje się tuż nad górną krawędzią kratki wylotu powietrza. Chroni ona strop przed działaniem gorącego powietrza. Komora jest izolowana. Powinny być w niej zainstalowane dwie kratki: wylotu tuż przy suficie i wlotu nieco niżej.
12. Połączenie kominka z kominem wykonać w ten sposób, że sadze i skropliny spływają do paleniska. Stożkowy kształt połączenia zapobiega gromadzeniu się sadzy. Komin rozpoczyna się co najmniej 5 cm poniżej sufitu.
13. Konstrukcja komina jest szczelna, a przekrój odpowiedni do wybranego urządzenia. Właściwa jest też izolacja oraz obudowa przewodu kominowego zapobiegająca schładzaniu spalin.
14. Przewód kominowy jest izolowany i zachowana jest bezpieczna odległość od elementów łatwopalnych.
15. Komin ma jednolity przekrój na całej długości. Daszek na wylocie komina uniemożliwia przedostanie się opadów atmosferycznych do środka
Uwaga!
Źle zainstalowany wkład może być przyczyną poważnych wypadków (pożaru komina, zapalenia materiałów izolacyjnych komory komina i przegród na bazie plastyku)
Izolacja urządzenia i przewodu spalinowego musi być wzmocniona i wykonana według sztuki budowlanej, zapewniającej bezpieczeństwo działania urządzenia zgodnie z przepisami. Należy odnieść się do obowiązujących regulaminów i tekstów przepisowych.
Nie respektowanie instrukcji montażu pociąga do odpowiedzialności tego, kto go wykonuje. Odpowiedzialność konstruktora ogranicza się do dostarczenia urządzenia.